معنی حسین شفایی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین شفایی

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ وَ)

ابن علی بن محمد صوفی شاعر. متولد 1112 هجری قمری / 1700 میلادی و متوفی 1156 هجری قمری 1744/ میلادی در حلب متولی مشیخۀ سجادۀ وفائیان صوفیه بود و دیوان شعر دارد. (سلک الدرر ج 2 ص 58) (هدیه العارفین ج 1 ص 325) (ایضاح المکنون) (معجم المؤلفین)
او راست: ’فرهنگ وفائی’ که در سال چهارم سلطنت شاه طهماسب 933 هجری قمری تألیف آن بپایان رسیده است. (مقدمۀ لغتنامه) (مقدمۀ جلد پنجم فرهنگ نظام) (سبک شناسی ج 3 ص 334) (فهرست سپهسالار ج 2 ص 213 و 221)
او راست: رساله در تفسیر سورۀ انبیاء و ’شرح عویصات الافکار’ و ’استعاره’ که در 1073 هجری قمری 1663/ میلادی آن را تألیف کرده است. (معجم المؤلفین از فهرست خدیویه)

لغت نامه دهخدا

حسین شبامی

(حُ سَنِ شَ)

ابن عبدالله بن مسعود شبامی مسعودی نحوی مقری ادیب شاعر. او راست: ’الاغراب فی الاعراب’. و در1146 هجری قمری 1733/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین)

لغت نامه دهخدا

حسین شباسی

(حُ سَ نِ شَ)

وی ’صرف الهنا علی نیل المنی’ را در صرف به سال 1299 هجری قمری 1882/ میلادی تألیف کرده است. (معجم المؤلفین ج 4 ص 11)

لغت نامه دهخدا

حسین رفاعی

(حُ سَ نِ رِ)

ابن طعمه بن محمد شافعی بیتمانی الاصل دمشقی میدانی قادری صوفی. در دمشق به سال 1175هجری قمری / 1762 میلادی درگذشته. او راست: ’الفتوحات الربانیه’ و دیوان شعر و جز آن. (معجم المؤلفین از سلک الدرر) (هدیه العارفین ج 1 ص 326) (ایضاح المکنون)

لغت نامه دهخدا

حسین شفیق

(حُ سَ نِ شَ)

ابن محمدنور شاعر روزنامه نگار مصری. در قاهره به سال 1299هجری قمری 1882/م. متولد و در 1367 هجری قمری 1948/ میلادی در قاهره درگذشت. او راست: منظومۀ ابونواس الجدید، و جز آن. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی ج 2 ص 258)

لغت نامه دهخدا

حسن شفائی

(حَ سَ نِ شَ)

حکیم شرف الدین اصفهانی. درگذشتۀ 1037 هجری قمری رجوع به شفائی و ذریعه ج 9 صص 529- 531 و هدیهالعارفین ج 1 ص 292 شود

لغت نامه دهخدا

معنی حسین شفایی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما